6.01.2013 r.
Kochany Pamiętniczku!
Czuję się dziwnie.
Nieswojo.
Marnie.
Krucho.
Nieludzko.
Nieufnie.
Mizernie.
Paskudnie...
Mój stan psychiczny jest na skraju załamania.
A to wszystko przez psychologa.
Dziwne, prawda?
To właśnie ten człowiek, u którego wczoraj byłam, złamał mnie.
To właśnie ten człowiek, u którego wczoraj byłam, złamał mnie.
Sprawił, że poczułam się, jak sterta niepotrzebnych nikomu śmieci.
A przecież nic takiego nie powiedział.
Uświadomił mi tylko życie.
Przynajmniej - po części - wiem, na czym stoję.
Może to dla mnie za dużo?
A co, gdyby tak...
Nie.
Zaczynam świrować.
Naprawdę mi odbija i to robi się bardzo dziwne.
Myślałam nawet, że skoro i tak umieram, to co za różnica kiedy?
Jednak dzisiaj stwierdzam, że wariuję.
Podobno to efekt uboczny.
Któraś faza z kolei, jak to lekarze mówią.
To przecież normalne.
Tak samo normalne, jak to, że już niedługo mnie tu nie będzie.
I nikogo to nie obejdzie.
Bo jestem tylko jednym człowiekiem.
Choć świat też jest tylko jeden...
Może to dla mnie za dużo?
A co, gdyby tak...
Nie.
Zaczynam świrować.
Naprawdę mi odbija i to robi się bardzo dziwne.
Myślałam nawet, że skoro i tak umieram, to co za różnica kiedy?
Jednak dzisiaj stwierdzam, że wariuję.
Podobno to efekt uboczny.
Któraś faza z kolei, jak to lekarze mówią.
To przecież normalne.
Tak samo normalne, jak to, że już niedługo mnie tu nie będzie.
I nikogo to nie obejdzie.
Bo jestem tylko jednym człowiekiem.
Choć świat też jest tylko jeden...
Ness
Jej
OdpowiedzUsuńPiekne
I takie smutne...
Cudo
Czekam na nexta!
<3
Jakie to straszne i jednocześnie niesamowite. Wyczuwa się ból, jak się to czyta. Czekam na następny rozdział.
OdpowiedzUsuńŚwietna forma, uwielbiam takie opowiadania w formie wpisu do pamietnika :))
OdpowiedzUsuńA sama treść jest po prostu...ppiękna ♥
Czekam na kolejny
O Boże!To takie smutne i wzruszające!Żyć ze świadomością"Za niedługo umrę." i jeszcze myśleć o samobójstwie,jest straszne.
OdpowiedzUsuńZapraszam na moje blogi.
Esme Anne Cullen
Nominowałam cię do LBA, więcej na: http://zaklecie-smierci.blogspot.com/2015/05/lba.html?m=1.
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńOmg to jest cudowne. Serio. Nawet nie wiesz jak to porusza.
OdpowiedzUsuńLecę dalej
Buziaki ;*
A
I się poryczałam...
OdpowiedzUsuńMazgaj ze mnie! Grrr
No genialne, a zarazem tak poruszające i smutne.
Już kocham ten blog kochana!
Smutne...
OdpowiedzUsuńkurczę, teraz cały dzień będę miała do kitu, będę myśleć o Ness i o tym przez co przechodzi...
Biedna
http://nauczysz-sie-mnie.blogspot.com/