8.01.2013 r.
Drogi pamiętniczku!
Jestem wykończona.
Dzisiaj nie wstałam z łóżka.
Nie mam pojęcia dlaczego.
To takie uczucie, jakbym nie miała mięśni.
Jakbym nagle straciła czucie w całym ciele.
Jedyne co w tym momencie mogę, to wymiotować...
Kiedy przyjechał lekarz po południu, nawet nie usłyszałam co ma do powiedzenia.
Zobaczyłam tylko jego minę - pełną współczucia.
Rodzice nic nie mówili.
Przychodzili sprawdzać mój stan co pół godziny.
Zachowywali się, jakby byli wyprani z uczuć.
Nie będę miała normalnego życia, prawda?
Gdzie podziała się cała radość?
Czemu to dzieje się tak szybko?
Nie minęło zbyt dużo czasu, a już czuję się, jakby mnie nie było.
Widocznie tak powinno być.
Jeszcze niedawno myślałam, że ktoś mnie wspiera.
Obiecałam sobie, że nie będę płakała.
Nie udało się.
Uroniłam dzisiaj łzę.
Jedną - bez znaczenia.
Ale ulżyło mi.
Przynajmniej na chwilę.
Ness
************************
Jeśli spodobał Ci się ten blog - zagłosuj!
Konkurs "Blog Lipca" (klik)
Ja zagłosowała m już! ;)
OdpowiedzUsuńCzyli ona już niedługo umrze? :(
Nie...
Czekam na next
A czy to powiedziane, że niedługo umrze? heh
UsuńSpokojnie - opowiadanie dopiero się zaczęło.
Spodziewam się ok. 30 rozdziałów.
Dziękuję <3
Ufff
UsuńNo bo takie wrażenie miałam, czytając to i ona tak uważa...
Najlepiej to niech wyzdrowieje!<3
Omg nie no nadrabiam.
OdpowiedzUsuńCudowny blog.
Na prawdę mi się spodobał.
Skomentowałam wszystkie od początku wpisy. ;3
Genialnie piszesz kochana.
Mam jeszcze pytanie. Czy to do końca będą wpisy do pamiętnika?
Czekam na kolejny. Na prawdę daj nam go szybko!
Zapraszam jeszcze do mnie.
http://show-me-reality-ff.blogspot.com/
Życzę weny ;*
Buziaki ;*
A.
Świetny rozdział, zresztą jak zwykle =). Przeczytałam, już dawno i przepraszam, że komentuję dopiero teraz.
OdpowiedzUsuńEsme Anne Cullen
Ten komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńGenialny lecę dalej :*
OdpowiedzUsuńPogorszyło się jej? O kurczę "/
OdpowiedzUsuńhttp://nauczysz-sie-mnie.blogspot.com/